به دنبال سیندرلایی شدن

چند وقت پیش یه لباس ماکسی خریدیم که خیلی ناز و ملوسمان می‌کرد. خودمو که تو آینه میبینم، میگم اااااااااااا خود سیندرلا هستم.

حالا قرار است که سه شنبه ٰ، این لباس رو بپوشیم. ولی یه مشکلی هست که آستین نداره و از اونجایی که امروز به دنبال پارچه‌ای بودم که با لباس مچ باشه حدود چند ساعتی از وقت گوهر بارمان تلف شد. تا اینکه جوینده، یابنده شد و پارچه رو بردیم خیاطی.

حالا خیاط هم توقس بود و خیلی تیکه می‌انداخت. ازم پرسید:

+ این نیم متر پارچه رو چیکار کنم؟

- خوب آقا بزار مدلهای رو دیوار رو ببینیم بعد

+ ...

- خوب بی زحمت میخوام که یه استین از ارنج به پایین رو بزنید و مدل سیندرلایی

+ 

- چرا میخندید؟ مگه چیز خنده داری گفتم؟ حالا مثلا مدل لباس عروس

+ نه ببخشید. خوب فقط آستین باشه؟

- مگه با این نیم متر پارچه میشه لباس هم بدوزی؟

+  حالا واس کی میخواین.

از انجایی که خیاطها دروغگو هستن منم یه دستی زدم و گفتم:

- روز دوشنبه عروسی دعوتیم

+ واس فردا (یکشنبه) براتون میدوزم

حالا از اونجایی که من داشتم مدل رو توصیف میکردم دیدم که دوستمو متراژ می‌کنه (اندازه و متر میگرفت) منم گفتم آقا اگه میشه منو اندازه بگیرید که اندازه خودم باشه. دیدم که این خیاط کلاً تعطیله و همش نیشش تا بناگوش بازه