سنگ- کاغذ- قیچی و دیگر هیچ........ خداحافظ

خاطرمان باشد که یادهم باشیم شاید سالها بعد در گذر جاده ها از کنار هم بگذریم و بگوییم آن غریبه چقدر شبیه خاطراتم بود.

سنگ- کاغذ- قیچی و دیگر هیچ........ خداحافظ

خاطرمان باشد که یادهم باشیم شاید سالها بعد در گذر جاده ها از کنار هم بگذریم و بگوییم آن غریبه چقدر شبیه خاطراتم بود.

دلمان بدجوری کباب برشته شد

امروز تو برنامه ماه عسل، دو تا زاویه از جامعه نشون داد

1. بچه هایی نشون میداد که تو بهزیستی بودن و خونوادشون به دلیل اینکه معلولیت جسمی داشتن، بیخیالشون شدن و سر راه گذاشتنشون

3تا پسر بودن که خیلی صادق و مهربون بودند و ارزو داشتن که خونوادشون رو ببینن و در آینده دکتر و وکیل و فوتبالیست بشن

2. خونواده ای نشون داد که بچه دار نمی شدن و رفتن بهزیستی و نوزاد شیرخواره ای (20روزه) رو به فرزندی قبول کردن. بعد از یکسال متوجه شدن که عکس العملی واس راه رفتن و حرف زدن وجود نداره پیش دکترا رفتن و اونا هم گفتن طبیعیه تا اینکه بعد 4سال متوجه میشن که بچشون (سی پی ) داره

همون عقب افتاده جسمی

خلاصه این آقا میلاد بزرگ میشه تا اینکه الان سنش 20 ساله و خونوادش اعتقاد دارن که میلادشون روزی خوب بشه. خدا قوتشون بده

واقعا چه دنیای عجیبی داریم. برنامه های ماه عسل هم مثل همیشه با موضوع های مختلف ...

نظرات 3 + ارسال نظر
۳۳۱ پنج‌شنبه 20 مرداد 1390 ساعت 02:00 http://www.vsz.blogfa.com

اگه اسم به کار میبرم بعضی وقت ها بزار روی حساب عادت .. تقصیر من چیه ...اسمت قشنگه خب ...
بازم هر وقت هر جای کامنت هام اصلاح لازم دیدی خودت اصلاحش کن

من هیچ وقت تو کامنت هایی که میزارین اصلاح و تصریف نداریم
حتی شما دوست عزیز

محمدمهدی پنج‌شنبه 20 مرداد 1390 ساعت 03:22

چون اولش گفتی برنامه ماه عسل تا تهشو فهمیدم، مطلبو واسه همین نخوندم، چون از ماه عسل بدم میاد، با اعصابم بازی می کنه

واقعیت جامعست
اتفاقا بعضی وقتا که فرصت داشته باشم نگا میکنم
ما از واقعیت دوریم
نمی تونیم قبول کنیم که مردم چه دردی دارن. همه چی شکست عشقی نیس

مریم پنج‌شنبه 27 مرداد 1390 ساعت 05:58 http://mary-rad.blogsky.com/

همین چیزارو نیگا می کنی که بی حس می شیا

آفرین
همینه که میگم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد