آسیاب به نوبت

موقع خوردن نهار نمی دونم چه جوری شد که بحث عروسی پیش اومد.

این همکار جدیدمون انگار از چیز فیل افتاده، انقد از خودش تعریف میکنه که نگو

حالا خوبه که میبینم اینجوری نیس.

همش میگه من خوشکلم ، من خواستگار دارم، جواب هیچ کدومشون رو نمی دم. به پام پول میریزن، منتمو میکشن و...

منم گفتم بزار بحث رو عوض کرده باشم به آبجی رئیسمون گفتم پس کی عروسی آقای رئیسه؟ گفت:

- بیخیال دیگه تکرار نکنید، همه چی به هم خورد

+ اااااااااااا چرا؟

- والا دختره خواسته که مهریشو بگیره

+ خوب چه اشکالی داره، ینی واس همین موضوع ساده؟

- نه بابا گفته سند ماشین پژو رو هم میخام به اسمم بزنن

+ (تو دلم گفتم اره جون عمت، تو گفتی و من باور کردم) حیف شد، لباس عروسیم همینجوری می مونه

گفته بودم که آقای رئیس این همه ادعاش میشد، که من تا از طرف مقابل مطمئن نباشم، پا پیش نمیزارم، همین که چند مدتی باهاش خوش بود، انداختش دور.

خدا میدونه که کجاها رفتن و چه ژستهایی که نگرفته بودن، آجی محترمشون هم عکسا رو می آورد که ببینیم

 شصتم از خیلی وقت پیش، خبر داده بود.

آخه جلو آینه ماشینش قبلنا یه دونه s بزرگ بود که سنگ های کوچولویی داشت، نمی دونم چه جوری شد که s  رو برداشت و m رو جایگزین کرد ینی حرف اول اسم خانومش، تقریبا چند هفته پیش بود که m  رو هم برداشته بود. خوشم میاد که فقط ادعاش میشه و هی میگه من شانس ندارم

ماشالا ادم خوش اشتهایی هستش،ایشون دلشون میگن دختره باید خیلی خوشکل باشه ، پولدار باشه، نجیب باشه، خونواده دار باشه، خلاصه همه چی داشته باشه و یه دونه نقص نداشته باشه.

امشب به خدا میگم یکی براش ببافه که واس زمستون به تن کنه